«Кім шектен шықса, (нәпсісінің жетегінде кетсе) әрі бұл өмірді артық көрген болса, онда күмәнсіз баратын жері – тозақ.
Ал кімде-кім Раббысының алдында тұрудан қорқып, өзін (нәпсісін) құмарлықтан қайтарса, онда күмәнсіз баратын жері – пейіш».
(«Ән-Назиьат» сүресі, 37-41 аяттар)